Gelijke rechten voor homo's, bezoek park

In de Lonely-Planet stond het al: Carácas de meest open gay gemeenschap in wat verder een relatief conservatief land is. Als je in een gay gebied loopt, bars e.d., dan is het codewoord ’ambiente’, wat omgeving betekend. Als het voor mannen al zo ligt, hoe zal dan de situatie voor lesbische vrouwen zijn? Ik maak me daar geen illusies over en denk terug de situatie in Amsterdam van ruim 40 jaar geleden .....

Homodemonstratie en petitie
En dan lees ik plotseling een artikeltje in de CSS, gratis krant, over een demonstratie van homo's en transgenders in de stad, die op het eind daarvan een petitie aanbieden aan de Asamblea Nacional, het parlement, om vier artikel in de wet te veranderen. De groep werd ontvangen door de voorzitter van de tweede kamer en de 1e en 2e vice-president. De groep stelde voor om een commissie voor seksuele diversiteit op te richten om de wettelijke voorstellen te evalueren die bescherming moeten geven aan paren van dezelfde sekse en transgender personen. De voorzitter verklaarde dat de tweede kamer open staat om voorstellen te ontvangen en te bestuderen voor de eliminatie van wettelijke belemmeringen voor sekseverschillen. De woordvoerder van de demonstratie vertolkt dat vandaag de dag lesbische vrouwen, homo's en transgenders niet dezelfde rechten hebben en ze ook in het huwelijk willen treden. Het gaat om artikel 115, 116, 118 en 146

Feestdag in een park.
Het is weer zondag en de Venezolaanse vrouwen stellen voor om naar een park bij Alta Mira te gaan. De meesten willen zwemmen in de Oceaan, maar zij houden vast aan hun voorstel. Wij denken natuurlijk, oh, een park, wat is daar nu aan? Toch gaan we allemaal mee en daarvan hebben we geen spijt. Bij binnenkomst worden we langs een toegangsweg geleid met allemaal standbeelden die hoog op de benen staan, o.a. Bolivar, zoals je ook wel op de Dam ziet. Een mooie galerie met veel maatschappelijk bewuste schilderijen over de natuur tegen de ecologische vernielingen. Verderop een tent met optredens, waar de mensen uit hun dak gaan bij folkloristische dansen, een vrouwelijke danseres met een half paard voor haar borst en vrouwelijke heksen.
Een prachtig aangelegd park met veel bloemen, struiken en schaduwgevende bomen, waar we onze lunch opeten. Gitaar en zangboek mee, de Duitsers zingen uit volle borst, en een Venezolaanse man zingt prachtige liederen, een soort fado’s.
Bezoek van een aantal dansers, ook hoog op de benen, gevolgd door trommelaars. Marianne danst langdurig met een homo. Er lopen zo wie zo veel homo's rond, wat een uitbundige, excentrieke sfeer oproept, erg leuk om mee te maken in een stad waar alles zo hetero is.

Nogmaals in de krant met grote letters:
'1250 paren van dezelfde sekse trouwen buiten het land'.
En zaterdag wederom een artikel in de pers naar aanleiding van de demonstratie maandag.
Deze stellen zijn in Spanje getrouwd en blijven daar ook wonen zolang de rechten van homo’s in Venezuela niet verbeteren. Wanneer ze terugkeren naar Venezuela wordt hun huwelijk niet erkend.
En weer de nadruk op het bijstellen van wettelijke belemmeringen, waarbij een beroep wordt gedaan op internationale verdragen die Venezuela heeft ondertekend. Zo heeft Venezuela een verdrag over de rechten van de mens ondertekend van de VN, een compromis van 66 landen, die o.a. gaan over seksuele oriëntatie en sekse identiteit en het vermijden van geweld.
Het blijkt dat er in Venezuela bijna elke week een iemand vermoord wordt vanwege homofobia, in 2011 al 5 personen! Het parlement is wel bezig om dit verdrag uit te werken voor de situatie in Venezuela, maar de demonstratie is natuurlijk bedoeld om druk achter de voortgang te zetten en om deze zaken in de openbaarheid te brengen. Het lijkt me dat er veel moed voor nodig is om aan zo’n demonstratie mee te doen.
Ook nog vermeldenswaard: in 62 landen kun je op dit moment trouwen.