Twee bureaudagen, tussentijdse evaluatie

Dinsdag blijkt, als we op het kantoor komen, dat er eigenlijk geen werk is bij de brigade financiën. Alles wordt afgeschermd en ik krijg geen info. Dat geldt ook min of meer voor de andere brigades. Een vreemde ervaring.
's Middags mag ik van een formuliertje om een standje te huren de lay out maken, en daarna nog in het Engels vertalen. Wel wat weinig voor een dag. Maar nu kan ik m'n mails beantwoorden en enkele verslagen voor de website maken. Er is een goede internet verbinding, zodat ik redelijk kan opschieten.

Woensdag wordt duidelijk dat we niet de hele verdieping tot onze beschikking hebben, maar alleen de voorkant, aan een drukke weg. Hier hebben we als brigadisten de beschikking over een lokaal met één internetaansluiting! Dat is een dikke tegenvaller, omdat we hier geen draadloos internet kunnen ontvangen.

Tussentijdse evaluatie
Het is woensdag 9 februari en we zijn nu ruim een week in Venezuela. (dit verslag wordt pas 14 februari verstuurd) De jet lac over voorbij. We hebben onze draai met het slapen en eten gevonden. Het klimaat is heerlijk, met soms een dikke bui, redelijk vaak bewolkt, tussen de 25 en 30 graden en 's nachts koelt het redelijk af. We mogen zelfstandig met de metro reizen (maar nog niet altijd). De locaties en brigades zijn duidelijk. We worden gedeeltelijk ingeschakeld voor het werk in de brigades. Veel moet nog beslist worden, komt in een later verslag aan de orde.
Het contact met de Venezolaanse vrouwen is uitermate vriendelijk. De Duitse vrouwen zijn ontevreden, waarin ze gedeeltelijk gelijk hebben, omdat een aantal zaken de conferentie in gevaar brengen, en zeker niet de opzet van de drie jaar voorbereiding waren. Zij hebben een minder prettig contact met de Venezolaanse vrouwen, hoewel dat sterk kan wisselen.

Tja, zo'n internationale voorbereiding heeft veel voeten in aarde. Om iedereen op één lijn te krijgen is bijna niet te doen, alleen al vanwege de verschillende politieke systemen waarin je leeft, en dat ieder systeem andere opvattingen heeft over dezelfde begrippen. Zelfs in Nederland is dat al moeilijk, zoals bleek bij de voorbereidingen voor deze conferentie.
De Duitse vrouwen zijn één van de vier initiatiefneemsters die op 8 maart 2008, samen met Ecuador, Argentinië en Venezuela, besloten hebben tot een internationale Vrouwen Wereld Conferentie in het kader van 100 jaar 8 maart. Alleen Duitsland is een imperialistisch/ kapitalistisch land, de vrouwen uit de andere drie Zuid Amerikaanse landen hebben een socialistische/ communistische achtergrond met onderlinge verschillen ertussen. Voor hen is de conferentie meer een politieke bijeenkomst, waarin plaats is voor de positie van vrouwen. Ze zien heel duidelijk de verschillen tussen mannen en vrouwen en de extra problemen die vrouwen ondervinden zoals mishandeling en seksueel geweld en dat daar verandering in moet komen en dat dat niet vanzelf gaat. In Duitsland, en ook in Nederland, ligt de nadruk bij het feminisme en emancipatie in de eerste plaats op de positie van vrouwen, en dat loopt door de politieke partijen heen. Hoewel m'n indruk is dat ook in Duitsland en sommige vrouwen van de voorbereidingsgroep veel nadruk leggen op politieke actie.
Bij deze onderlinge verschillen komt ook nog dat Duitsland het geld heeft. Er wordt nu gedreigd dat de Venezolaanse vrouwen géén geld krijgen zolang ze geen openheid van zaken geven bij bv de brigade financiën. De Venezolaanse vrouwen weten dat nog niet, maandag zal daar meer duidelijkheid over komen.

Hoe zal dit aflopen?
Ik wacht af, elke dag brengt weer nieuwe ontwikkelingen.