Een tegenvaller: vergaderen, vergaderen .....

Om 10 uur beginnen we met een vergadering om de brigades door te spreken, dat had ik niet verwacht. Ik dacht dat we concreet aan het werk zouden gaan! Maar wat bleek …. de spanningen tussen de Duitse en Venezolaanse vrouwen liepen hoog op.
Er volgde een ingewikkelde en vermoeiende discussie, waarin beide partijen nauwelijks tot elkaar kwamen en tot 5 uur duurde.
Dilia vroeg of er nog vragen waren over de brigades. Er konden alleen operatieve vragen gesteld worden, géén politieke vragen. De brigades vallen niet onder de internationale voorbereidingsgroep en hebben geen algemene coördinatie. Brigades besluiten niets, doen alleen het voorbereidende werk en vallen onder de voorbereidingsgroep van Venezuela. De internationale brigadisten doen dus gewoon wat hun wordt opgedragen, mogen wel suggesties doen, maar bemoeien zich niet met het beleid. Dat hoort bij de internationale voorbereidingsgroep.
Dilia is teleurgesteld dat er 1 februari van slecht 2 van de 11 initiatieflanden brigadisten zijn aangekomen, terwijl er van elk organiserende land brigadisten voor de internationale voorbereiding aanwezig zouden zijn. Het komt waarschijnlijk dat er veel onzeker was over bv de kosten en het onderdak waardoor vrouwen zijn afgehaakt

De Duitse vrouwen vallen erover dat Venezuela vindt dat cultuur en sport niet tot de conferentie behoren, het is franje. Verder blijkt er onenigheid over de locatie van het cultuurprogramma, de Venezolaanse vrouwen willen overdag de workshops en algemene vergadering in de universiteit hebben en 's avonds naar de Nuevo Circo reizen. De Duitse vrouwen denken dat er dan te weinig vrouwen naar de Nuevo Circo komen, omdat ze dan te vermoeid zullen zijn, gezellig met elkaar willen praten, etc. Er zullen dan minder vrouwen aanwezig zijn dan als het culturele programma in de grote zaal in de universiteit is. Daar kan ik ze geen ongelijk in geven.

We krijgen meer praktische info, allemaal net besloten.
Vóór 20 februari moet je je aanmelden voor de conferentie, inschrijfgeld 5 dollar. Huren van een matras in een lokaal in de universiteit kost 5 dollar per nacht, zelf een matrasje meenemen, dan kosteloos, hotel is vanaf 19 dollar per nacht. Nog een mogelijkheid om in een commune op 2 uur reizen te overnachten, kost niets.
Eten wordt door een commune gemaakt en de helft van de maaltijden moet vóór 20 februari betaald worden, de rest voordat de conferentie begint. Maar hoeveel maaltijden zullen er afgenomen worden? Wie zal het geld voorschieten? Wie draait er op voor een eventueel verlies? Allemaal lastige logistieke problemen. Ik ben benieuwd hoe dat opgelost wordt, ben gelukkig niet verantwoordelijk. Persoonlijk vind ik het eten redelijk duur, 80 bolivar per dag, wij geven per dag ongeveer hetzelfde uit.
Het transport zal per metro zijn, goedkoop en snel. 55+ is gratis. Een bus huren is erg duur.
In de workshop kunnen maximaal 50 vrouwen per workshop.

Route demonstratie 8 maart
We krijgen een plattegrondje waarop de route van demonstratie anders is ingetekend, namelijk parallel aan de Av. Bolivar. De Venezolaanse vrouwen zijn namelijk bang dat deze Avenue te breed zal zijn om de demonstratie een behoorlijk aanzien te geven! Daar hebben ze geen ongelijk in.
Twee dagen later horen we dat de vrouwen van Chávez in Carácas ook een 8 maart demonstratie houden, zoals elk jaar. Combineren dan maar? We weten nog niet wat de Venezolaanse vrouwen daarvan vinden.

Het is duidelijk dat Venezuela haar verantwoordelijkheid neemt voor de organisatie, daarvoor alle lof. Veel landen laten het afweten tot nu toe. Ze vinden dat Venezolaanse vrouwen de aansturing van de brigaden doen. De Duitse vrouwen zijn het daar niet mee eens, maar kunnen niet anders. Ik denk zelf dat de Venezolaanse vrouwen gelijk hebben, aan de praktische zaken kunnen wij nauwelijks het heft in handen nemen omdat we te weinig van de situatie en mogelijkheden hier weten. We kunnen, volgens mij, hun alleen wat praktische zaken uit handen nemen, zoals vertalen naar het engels, of omgekeerd, suggesties doen en meelopen. Over de inhoudelijke invulling kan echter wel iedereen een inbreng hebben, maar daar willen de Venezolaanse vrouwen weer niets van weten. Ze vinden dat conferentie hier is, ze veel medewerking hebben gekregen van de universiteit, Nueve Circo vakbond (waarvan we het kantoor lenen) en dat het is een politieke conferentie is voor proletarische vrouwen/ basis vrouwen. Er komen echter ook veel vrouwen met een goede opleiding en een redelijk inkomen, zeker van de internationale vrouwen. Het laatste woord is er nog niet over gezegd.

Nu, hoe moet dat aflopen?