Bezoek Universiteit en Nuevo Circo

Omdat de overnachtingen van de Duitse vrouwen te duur zijn om 6 weken te verblijven, wordt er naar een oplossing gezocht. Van ons wordt verwacht dat wij ook hier aan meewerken, hoewel we tevreden zijn over ons hotel. Om acht uur precies worden Marianne en ik met een auto opgehaald en naar een erg leuke 'herberg'/ La Posada gebracht, waar veel aandacht aan de inrichting is besteed. Het is inderdaad goedkoop, maar aan het eind van de middag blijkt dat we met ons zessen op een kleine pijpenla moeten slapen, met twee stapelbedden en twee ondergeschoven bedden. Wel met erg mooi sanitair. Toch wel wat krap voor zes weken en we vragen een andere kamer, wat na twee dagen mogelijk is. De Posada heeft veel balkons en ligt vlak bij een zeer drukke verkeersweg en de universiteit.

Deze dag is bedoeld om de locaties van de conferentie te bezoeken en we kunnen naar de universiteit lopen. Op de universiteit worden de colleges drie keer per dag gegeven, namelijk 's ochtends, 's middags en 's avonds, zodat studenten erbij kunnen werken.
Er zijn 40 tot 70 lokalen beschikbaar om workshops te geven, afhankelijk van het aantal inschrijvingen. Deze lokalen zijn ruim opgezet en lijken geschikt voor ons. In een aantal kan ook geslapen worden.
Dan moeten we een eind lopen en is er nog een locatie voor 125 personen, met daarachter een open ruimte naast de grote weg voor ontspanning.
' s Ochtends kunnen we gebruik maken van een sportterrein.
En dan nog een grote zaal waar 900 vrouwen in kunnen voor de algemene vergadering.
Hier komen we een vrouwelijke professor in toga tegen omdat er diploma's/ bullen worden uitgereikt. Ze belooft om te komen. 's Avonds zien we haar bij toeval onder het eten op de televisie!

's Middags gaan we met twee auto's naar het Nieuwe Circus wat een rond stadion blijkt te zijn. Deze is gepland voor de opening en er kunnen veel vrouwen in. De planning is dat er tussen de 3 en 5 duizend vrouwen zullen komen, waarvan ongeveer 600 internationale gasten (200 uit Colombia). Daarnaast zijn er grote overdekte ruimtes, geschikt voor de ontvangst en inschrijving. Voor gebruik moet er nog het nodige aan gedaan worden: aanleg van verlichting en een geluidsinstallatie, schoonmaken, geschikt maken voor de functies van ontvangst en inschrijving. Maar de locatie is schitterend, met uitzicht over een groot stuk stad en de bergen en een metrostation vlak bij. Ik zie het helemaal zitten.

Op de slotdag zal er een grote demonstratie zijn op de Avenido Bolivar, centraal in Carácas, waar altijd grote demonstraties plaatsvinden.

De locaties lijken dus wel in orde, gelukkig maar.

Marianne en ik krijgen een Engelse tolk toegewezen, wat een hele opluchting is. Want hoewel alles in het Duits vertaald wordt, is dit toch vaak niet duidelijk en missen we vaak net waar het over gaat. Onze Engelse tolk is een jonge vrouw, Jeisy, erg enthousiast en open. Toen ze 10 jaar was heeft ze 10 slechte Engelse lessen gehad, en daarna veel Engelse series op de tv gezien. Daarvan heeft ze zoveel Engels opgepikt dat ze redelijk voor ons kan vertalen. Zeker als we vragen ter verduidelijking stellen. Ze vindt het enig om te doen. Ze komt uit de provincie Aragua, 3 uur reizen vanaf Carácas en woont alleen. Is drie jaar lid van Ana Soto.

Trouwens, alle vrouwen van Ana Soto zijn jong en enthousiast, je wordt er echt vrolijk van. Ze zijn heel serieus in de zorg en veiligheid voor ons, en we mogen bv niet alleen reizen als we werk voor de conferentie verzetten. Goed bedoelt, maar af en toe geeft dat een onvrij gevoel.
Tot slot nogmaals vergaderen in het kantoor, waar de zorgelijke situatie van de overnachtingen weer aan de orde komt. Zorgelijk vanwege de kosten die veel vrouwen niet kunnen opbrengen. Er is een aanbod om in een commune te overnachten, maar dat is dan weer op twee uur reizen van de universiteit.